2 Temmuz 2007 Pazartesi

SIVAS

Bugün 2 Temmuz.
Anmadan geçmek olmaz.

ÖNDEYİŞ
Bedenim üşür, yüreğim sızlar.
Ah kavaklar, kavaklar...
Beni hoyrat bir makasla
Eski bir fotoğraftan oydular.
Orda kaldı yanağımın yarısı,
Kendini boşlukla tamamlar.
Omuzumda bir kesik el,
Ki durmadan kanar.
Ah kavaklar, kavaklar...
Acı düştü peşime
Ardımdan ıslık çalar.

Metin ALTIOK

4 yorum:

  1. Unutmuş gitmiştik her acı olay gibi, hafızamız bize oyun oynamıştı,gazetelerden okuduk hatırladık gene acıdı içim.

    YanıtlaSil
  2. Acıları, acılarımızı ne çabuk unutuyoruz aslında. Belki de, unutmasak, unutamasak daha mı zor olurdu yaşamak..

    YanıtlaSil
  3. acıların izi herzaman oluyor ama iyiki unutuluyor. Herbirinin yürekte biriktiğini düşünebiliyor musunuz. O yük nasıl taşınır güzel yüreklerde...

    YanıtlaSil
  4. Belki derinliği kayboluyo, belki de bütünüyle siliniyor. Yaşam kendini yeniliyor durmaksızın.

    YanıtlaSil